نقش دولت الکترونیک در کاهش ترددهای شهری مطالعه موردی منطقه 5 تهران

در عصرحاضر، فناوری اطلاعات و ارتباطات به صورت یک فناوری فراگیر بر ابعاد مختلف زندگی انسان تاثیر گذاشته است. یکی از جلوه های اصلی کاربرد این فناوری نوین که مورد توجه دولت ها قرارگرفته دولت الکترونیک است. دولت الکترونیک نه تنها از لحاظ ساختاری، بلکه از نظر ماهیت هم دولتی مدرن و بر پا شده بر اساس تعامل متقابل و برابر دولت با شهروندان است. از آن جا که استفاده خدمات دولتی به شکل سنتی مستلزم جا به جایی و انجام سفرهای درون شهری می باشد، شکل گیری و گسترش دولت الکترونیکی نقش بسزایی در کاهش سفرهای درون شهری خواهد داشت. در این تحقیق با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی، شاخص خدمات رسانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بخش توصیفی از روش اسنادی و کتابخانه ای و در بخش تحلیلی از روش میدانی با استفاده از پرسشنامه بهره گرفته شده است. جامعه هدف، شهروندان منطقه 5 تهران و دفاتر خدمات الکترونیک انتخاب گردید. حجم نمونه بر طبق آزمون کوکران تعیین گردید. داده های استخراج شده بر اساس تکنیک های آماری تجزیه و تحلیل شده است. نتایج پژوهش که بر طبق سه آزمون t تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده صورت گرفت نشان می دهد که مقدار آماره t برابر با 82/3 می باشد که در سطح 95 درصد اطمینان معنی دار است. ضریب همبستگی در سطح 99 درصد (01/0 > p) منفی و معنی دار است و در رگرسیون خطی هم مشخص شده است که متغییر استفاده از خدمات دولت الکترونیک قادر است حدود 21 درصد از تغییرات متغییر وابسته (ترددهای شهری) را تبیین کند. بنابر این خدمات دولت الکترونیک در کاهش سفرهای درون شهری موثر بوده است. همچنین با توجه به مقدار t که برابر با 89/17 می باشد می توان گفت دولت الکترونیک نقشی موثر در رفع مشکلات و خدمات رسانی بهتر و آسان تر داشته است.